Yusuf ÖZTEKİN

  Bugün sizlere daha önceden okumuş olduğum kitabın bir bölümünden söz etmek istiyorum. Bölüm başlığı ''Zihin Terzileri''. 👀 Her insan, genetik süreçlerini de dikkate almak suretiyle enerji açılımında kendi benzersiz zihin elbisesini dikmenin arzusunda olan bir terzidir. Bunun için her insan dünyaya doğduğu andan itibaren evren denilen kumaşta, zaman ipliğini ve mekan makasını kullanarak, hayat provaları aracılığıyla (algısal, düşünsel ve duygusal deneyimler) kendi benzersiz zihin kıyafetini dikmeye başlar. Arada bir enerji aynasında kıyafetinin görünümüne bakar ve arzusuna göre istediği değişiklikleri (seçim hakkıyla) gerçekleştirir. Tam da bu noktada çevreden çeşitli sesler yükselmeye başlar. ''Bu elbise sana göre değil/tarzına uymadı/bize katılacaksan bu kıyafeti değiştirmelisin/seni bu kıyafetle hayal edemiyorum/bu elbise sana hiç yakışmadı/kıyafetini bu şekilde diksen senin için çok daha iyi olur/bizde böyle kıyafetler hiç hoş karşılanmaz,'' tarzı ...

  Söz konusu vatansa gerisi teferruattır. 2015 yılında üniversite eğitimini tamamladıktan sonra yaşadığım şehir olan Zonguldak'a geri döndüm. Düzenli bir hayat kurmak için askerlik görevini yerine getirmek önemli bir husustu. Bu sebeple askere gitmek için askerlik şubesine müracaat ettim. Müracaat işlemlerini tamamladıktan sonra görev yerleri açıklanana kadar çalıştım.  Lisans programından mezun olduğum için yedek subay olarak askere gitmeyi çok istiyordum.  Hem bu sebepten hem de askere gideceğim için görev yerlerinin açıklanacağı tarih yaklaştıkça heyecanım artmaktaydı. Görev yerleri açıklandığında internetten sonuçlara bakamadığım için askerlik şubesine gittim. Burada görev yapan memura görev yerimi öğrenmek istediğimi belirttim. Memur, kimlik bilgilerimi aldıktan sonra ekrana giriş yaptı ve yüksek bir sesle durun durun diye etrafına seslendi. Ben neden böyle bir tepki verdiğini düşünüyorken birden acemi birliği Kastamonu, usta birliği Şırnak dedi. Şırnak ismini duyduk...

  Üniversite nedir diye sorulduğunda ilk cevap vereceğim şey uzaklık olurdu. Çünkü uzaktı. Gerçekten uzaktı. Doğduğum şehre, aileme, arkadaşlarıma... Samsun şehri isim olarak bana yabancı bir şehir değildi. Bunun sebebi memleketim olan Trabzon'a giderken hep samsun yolunu kullanmamızdı. Bu yol şehir merkezinden geçmezdi. Güzergahımıza ters kalırdı. Bu sebeple hep bir denizin kenarından geçer gibi Samsun'dan geçip giderdik. Buna rağmen küçükken bir kez gitmişiz. Onu da orada çekildiğimiz aile resmimizden biliyordum. Üniversite sınav sonuçları memlekete gitmeden önce açıklandığı için memleketten dönüşümüzü üniversite kayıt tarihine göre ayarladık ve kayıta ailem ile birlikte gittim. Üniversite kaydımı yaptırdıktan sonra yaşadığım şehre döndüm ve tekrar Samsun'a gitmek için hazırlıklarımı yapmıştım. Hazırlıklarımı yaptıktan sonra babam ile birlikte tekrar Samsun'a geldik ve beni kalacağım yurduma bıraktıktan sonra kendisi Zonguldak'a dönüş yaptı. Babamdan ayrıldıktan s...

    16/05/1991 tarihinde Zonguldak'ta doğdum. Evin ortanca oğluyum. Bir abim bir de kardeşim bulunmaktadır. Babam TTK emeklisi olup annem ev hanımıdır. Babam TTK sınav ve mülakatını geçtikten sonra annem ile evlenmiş ve Zonguldak'a taşınmışlar. Bu sebeple hayata bu şehirde gözlerimi açmışım. Bu şehirde yirmi beş yıl geçirmiş olup unutamayacağım güzel anılar ve tecrübeler biriktirdim.  Çocukluk dönemim abim ve kardeşimle yaşlarımızın birbirine yakın olmasından dolayı hareketli geçti. Ben abimden ziyade en çok kardeşimle vakit geçiriyordum. Tabi bu durum iç cephede rekabete de neden olmuyor değildi. Yavaş yavaş büyüyünce artık mahalle ortamı ile tanışmaya başlamıştım. Mahallemiz de oldukça güzel bir yer olup bir çocuğun olumlu anlamda büyümesi için gerekli tüm şartları taşıyordu. Hiçbir kötü alışkanlığın olmadığı herkesin sadece mutlu bir yaşam sürdüğü bir yerdi. Kaldırım taşlarından yolları olan, yeşilliğe ve tertemiz bir havaya sahip bir mahalle olup denizi de görmekteydi...

Yeni başlangıç, yeni tecrübeler Yazmanın zor bir süreç olduğunun farkında biri olarak benim için yeni bir mecra olan blog dünyasında neler yazmak ve paylaşmak konusunda kararsızım. İlk olarak kendimden daha sonra da nasıl blog  dünyasına girdiğimden bahsetmek istiyorum. Yapım gereği bu yaşıma kadar hayatım tekdüze bir düzen içerisinde devam etmektedir. Kendini bilen, sınırlarını belirlemiş ve bu sınırların içerisindeki düşünce ve davranışları yerine getiren , değişimlere çok sıcak bakmayan, alışkanlıklarından vazgeçmeyen biriyim. Son zamanlarda yaşımın ve hayatın biriktirmiş olduğu yorgunluktan dolayı yaşamaktan sıkılmış bir insan olduğumu düşünmeye başlamıştım. Aslında son iki yıldır planlarına sadık kalan, onları gerçekleştirmek için çabalayan bir profile bürünmüştüm. Bu da biraz  olsun enerjimi arttırmamı ve bakış açımın olumlu anlamda değiştirmesini sağlamıştı. Bu durum da beni yeni arayışlara yönlendirdi. Öncelikle okuduğum kitapların türlerini değiştirdim. Kripto, borsa,...